De kunstwerken van Wattjes weerspiegelen niet alleen zijn eigen persoonlijke zoektocht naar identiteit en de essentie van de hedendaagse schilderkunst, maar bieden ook een interessant perspectief op de kunstwereld zelf. Wattjes, die onder een pseudoniem werkt, schakelt in zijn praktijk tussen figuratieve en meer abstracte werken en verkent in zijn gevarieerde oeuvre de grenzen van de schilderkunst. Hij is gefascineerd door de geschiedenis van de schilderkunst en de ruimtes waarin we naar kunst kijken, met name de galeries met een white cube opstelling. Tijdens en na een periode in de studio van Livingstone Projects in Berlijn (2014) begon hij met het omzetten van de gevels van lokale en beroemde internationale galeries (als Gagosian en Matthew Marks Gallery) in abstracte panelen. Hiermee transformeert hij de white cube in een conceptuele vorm, die de tussentijdse fase tussen tentoonstellingen verbeeldt. De kunstenaar verklaarde eerder: “De white cube beschouw ik als een leeg canvas. Voor mij is dit een startpunt om te schilderen.” Wattjes is ook gefascineerd door het concept van het kunstwerk voordat het zich materialiseert. Andere inspiratiebronnen zijn de reizen die de kunstenaar maakte, waaronder een reis naar Vietnam.