Mark Brusse's collage Inside Outside no 4 is selected by Gerhild van Rooij as Artwork of the day at dutch website www.galeries.nl. The exhibition with collages of the last 40 years is on view until 15 July 2017. 

In zijn Livingstone Gallery in Den Haag vertelt Jeroen Dijkstra bevlogen over Around the world in 80 years met collages van de 80-jarige in Alkmaar geboren en in Parijs wonende en werkende Mark Brusse. Ze stammen uit de laatste veertig jaar en zijn gemaakt in Parijs en in artist-in-residence plaatsen als New York, Tokyo, Seoul en recent Venetië, Marokko en de Berlijnse Livingstone Galerie-studio. De collages bestaan uit materialen die Brusse – net als Merz-kunstenaar Kurt Schwitters dat begin twintigste eeuw deed – vond in de omgeving van die locaties, op straat of waar dan ook. De motieven, beeld- of tekstflarden daarop verwijzen naar het land en de tijdsperiode waarin ze gevonden zijn.

Inside outside no 4 is in 1983 tijdens een drie maanden durend verblijf in Japan gemaakt in kunstdorp Kiyoharu in Hokuto (in Yamanashi ). Tekeningen en collages speelden al een belangrijke rol in zijn werk, in Japan kwamen ze tot een hoogtepunt. In het begin van zijn indrukwekkende carrière maakte Brusse materieschilderijen waarin van alles werd toegevoegd, en assemblages, ruimtelijke collages als objecten of monumentale installaties. Voortdurend onbevangen om zich heen kijken naar van alles wat anoniem was achtergelaten bracht de kunstenaar en artist in residence dichterbij het plaatselijk leven van alledag. Net als in de assemblages worden in de collages verpakkingsmaterialen of andere vondsten met soms teksten in onbegrijpelijke talen, los van de oorspronkelijke context iets nieuws en verbeelden ze een bepaalde sfeer.

Tussen kleurrijker collages uit andere steden valt het subtiele Japanse werk op. In Inside outside no 4 maken vouwen naar binnen of buiten dat de bodem van een papieren tasje twee gespiegelde tangramfiguurtjes krijgt. De ruiten bestaan elk uit twee driehoekjes en hebben evenals de driehoeken daarboven geen scherpe lijnen. De vouwen lijken geschetste lijnen. Uit de linker-ruit steekt een groen accent, gedempt groen schemert als beeldecho rechts onderaan door het papier. Meer kleur is overbodig. Onder naturel papierstroken hangt een zwart sisaltouw dat aan de einden uitkwast. Over het touw vouwt zich een abstracte snavel van een witte origamivogel, de top van een driehoek die overgaat in een soort vliegerstaart van grote vierkanten die over een rechthoekig papier zweeft met overbekend pied de poule (hanenpoot) motief. Het zwart-witte grafische weefpatroon is klassiek en golft als in een werk van Escher. Of als dekbed? Brusse laat je kijken en nog eens kijken.